مسابقه نجات تخم مرغ در دانشگاه آزاد اسلامی شوشتر برگزار شد
تاریخ انتشار: ۲۹ آذر ۱۳۹۶ | کد خبر: ۱۶۱۶۵۹۷۴
به گزارش ایسکانیوز به نقل از روابط عمومی واحد شوشتر، دبیر اجرایی این دوره از مسابقات هدف از برگزاری این مسابقات را ساخت سازه ها و اجسامی دانست که بتواند انسان را در ارسال کاوشگرها به سیاره های دیگر یاری کند.
حمیدرضا احمدی افزود: کاوشگرها باید در درون سازه هایی قرار بگیرند که پس از برخورد با سیاره ها و اجرام آسمانی بتوانند ضمن کاستن از سرعت خود به سادگی و با حفظ دستگاه های درون خود با کمترین خسارت بر سطح سیاره مورد نظر نشسته و به کاوش و بررسی بپردازند و اطلاعات کسب شده را به زمین ارسال کنند.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!
وی ادامه داد: این مسابقه هر سال در دانشگاه های مختلف ایران و حتی جهان با هدف بکارگیری خلاقیت های مختلف برگزار می شود و شرکت کنندگان در این مسابقه باید تخم مرغ را در سازه ای که ساخته اند قرار داده و آن را از ارتفاع معینی که در بخش قوانین مسابقه مشخص شده رها کنند که در نهایت تخم مرغ باید سالم به زمین برسد.
مسئول انجمن علمی دانشجویی مکانیک افزود: امید است با برگزاری این گونه مسابقات قدمی برای بارورسازی استعدادها، ایجاد خلاقیت و بالا بردن سطح علمی دانشجویان مستعد برداشته شود.
منبع: ایسکانیوز
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.iscanews.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «ایسکانیوز» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۱۶۱۶۵۹۷۴ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
تصویر حیرت‌انگیزی که واقعیت منظومۀ شمسی را نشان می‌دهد
حدود ۴.۶ میلیارد سال پیش، منظومه شمسی ما از ابر غول‌پیکری از گاز و غبار تشکیل شد. این ابر با فروپاشی تحت نیروی گرانش خود که احتمالاً برانگیخته از انفجار یک ابرنواختر نزدیک آن بود، به شکل صفحه چرخانی از آوار در اطراف خورشید شروع به چرخیدن کرد.
به تدریج، این ذرات شروع به چسبیدن به هم کردند و به اجسام بزرگ‌تری تبدیل شدند، برخی به اندازه‌ای بزرگ شدند که سیاره‌هایی را شکل دادند، در حالی که قطعات سنگی یا فلزی دیگر به شکل اجرام کوچک‌تر و نامنظم باقی ماندند که ما آن‌ها را سیارک (Asteroid) می‌نامیم.
به گزارش فرادید، امروزه، شمار این سنگ‌های فضایی را ۱۳۵۱۴۰۰ تخمین می‌زند که بیشتر آن‌ها در کمربند اصلی سیارک‌ها بین مریخ و مشتری به دور خورشید می‌چرخند. اما اکنون، تیمی از محققان که با هوش مصنوعی کار می‌کنند، امیدوارند با کشف سیارک‌هایی که نادیده گرفته شده‌اند، به سرعت این شمار را افزایش دهند.
خطوط آبی و قرمز مسیر حرکت سیارات منظومۀ شمسی را نشان می‌دهند و نقاظ سبز، ده‌ها هزار سیارکی را نشان می‌دهند که در اطراف خورشید ما در گردش هستند
هفته گذشته، دانشمندان مؤسسه سیارک (Asteroid Institue) و دانشگاه واشنگتن اعلام کردند که تنها در سال ۲۰۲۴، ۲۷۵۰۰ سیارک جدید از جمله حدود ۱۰۰ سیارک نزدیک به زمین که نزدیک مدار سیاره ما عبور می‌کنند را شناسایی کرده‌اند. تمام رصدخانه‌های دیگر در سراسر جهان حدود ۲۳۰۰ سیارک را در سال جاری شناسایی کرده‌اند.
تیم تحقیقاتی این اکتشافات را با کمک یک الگوریتم یادگیری ماشینی به نام Tracklet-less Heliocentric Orbit Recovery یا THOR انجام دادند.
اِد لوو، مدیر اجرایی موسسه سیارک و بنیانگذار مشترک بنیاد B۶۱۲ ماه گذشته حین بحث درباره این پروژه گفت: «ما تلسکوپ نداریم. ما با تلسکوپ کار نمی‌کنیم. ما این کار را از منظر علم داده شناسی انجام می‌دهیم.»
اخترشناسان معمولاً با مشاهده مکرر بخش‌هایی از آسمان از طریق تصاویر تلسکوپی که هر شب، هر چند ساعت یک بار گرفته می‌شوند، سیارک‌های جدید را کشف می‌کنند. شارمیلا کوتونور توضیح می‌دهد سیارک‌ها که به شکل نقاط نوری متحرک ظاهر می‌شوند، علامت‌گذاری، تأیید و رصد می‌شوند.
ماسیمو ماسکارو، مدیر فنی دفتر CTO در فضای ابری گوگل، ماه گذشته در این رویداد گفت: «این حجم عظیم از اکتشافات در واقع فقط با بررسی تصاویر موجود از تلسکوپ‌های دیگر انجام شده است».
لو که قبلاً فضانورد ناسا بوده می‌گوید: «ما یک بانک داده موجود را در نظر گرفتیم… و چیزی که دریافتیم این بود که ده‌ها هزار سیارک در این بانک داده‌ها وجود دارد که قبلاً هیچ‌کس متوجه آن‌ها نشده است و اگر محاسبات کافی داشته باشید، می‌توانید آن‌ها را آشکار کنید.»
هیچ یک از سیارک‌های کشف‌شده در مسیر برخورد با زمین یافت نشدند. اما فناوری جدید می‌تواند به شناسایی سیارک‌هایی کمک کند که ممکن است بطور بالقوه خطرناک باشند و به اخترشناسان کمک کند به رصد سنگ‌های فضایی برای دفاع سیاره‌ای ادامه دهند.
لو می‌گوید: «مسئله واقعی که باید حل کنیم، یافتن و ردیابی سیارک‌ها است، چون اگر ندانید سیارکی وجود دارد و ندانید کجاست، نمی‌توانید جلوی برخورد سیارکی به زمین را بگیرید.»
اِیمی ماینزِر، دانشمند سیاره‌شناسی در دانشگاه آریزونا، گفته است: «دشوارترین جرم، جرمی است که شما درباره آن نمی‌دانید. اگر بتوانیم بفهمیم چه چیزی وجود خارجی دارد، می‌توانیم درباره ریسک واقعی، تخمین بهتری بزنیم.»
کانال عصر ایران در تلگرام
رضا زرندی رییس کل دادگستری استان خراسان رضوی شد